Opera omnia / Thomae Sydenham ; edidit Guilielmus Alexander Greenhill.

  • Sydenham, Thomas, 1624-1689.
Date:
1844
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: Opera omnia / Thomae Sydenham ; edidit Guilielmus Alexander Greenhill. Source: Wellcome Collection.

Provider: This material has been provided by King’s College London. The original may be consulted at King’s College London.

    137/708 (page 101)
    ,G'S COlLtu, .. MEDICAL SCHOOL OBSERVATIONUM MEDICARUM ll. 2. 101 tur. Jam si inflammatio adhuc remissior existat, Febres quas Febris Pestilentes vulgo appellant, producere solet; ut in flue Pesti- ^ p^est^is lentis constitutionis saepenumero accidit, ac forsitan etiam Annorum , I . 1 • • '65,’66. uno alterove post anno, donec ista b ebrium species prorsus — dispareat. suntre- [13.] Certe (me judice,) in inflammatione ista quam Latini Ignem Saanim appellant, quandam Pestis imaginem cer Pestis non obscuram intueri licet: “ est enim morbus hic” (apud 'Raedam, saniores Medicos,) '^febris continua, a sanguinis parte tenuiori cormpta ac inflammata originem ducens; qua ut Natura se ' liberet, eam in corporis aliquam partem externam expellit, in qua tumor, aut potius (eum tumor adeo notabilis saepe non appareat,) macula rubra, lata, dispersa, quam rosam appellant, oritui’.” Solvitur autem ista Febris, postquam uno atque altero die aegrum afflixit, critice per hunc tumorem, et proinde aliquando in glandulis sub alis vel in inguinibus dolor, ut etiam in Peste fieri consuevit. [14.] “ Et fere invadit hoc malum, ut Pestilentia, cum horrore et insequenti calore febrili, ita ut qui ipsum ante non sunt passi, existiment lue Pestifera se corripi, donec tandem in crure aut alio loco sese affectus prodat.” (Vide Sennertum, [De Febr.'] hb. ii. cap. 16. ‘‘De Febr. Sympt. Contin.” [in Oj)p. t. vi. pp. 407, 8.]) Quibus accedit quod et maligni aliquid huic morbo inesse nonnulli authores suspicantur, ac proinde curationem in sudoriferorum atque alexiphai’macorum usu constituunt. Haec quidem flam- ma, ubi ebuUitionem commoverit cujus opeparticulae sanguinis leviuscule ustidatae ac quasi syderatae brevi spatio foras able- gantur, sponte sua, nee ixlteriorem noxam molita, extinguitur. [15.] Veruntamen ignis noster isto Sacro longe divinior est, ut qui, summa qua pollet substantiae tenuitate, intimiores corporis recessus (ad instar fulgetri,) permeare aptus natus sit, spiidtibus cruoris derepente profligatis, ipsiusque compage nonnunquam citius dissoluta, quam Natura, praecipit! malo oppressa, ebullitionem febidlem (solennem nempe machinam, qua, quicquid sanguini infestum est, suis e finibus amovere satagit,) concitare valeat. Pestem b [16.] Quod si quis mihi hic litem paret de eo, quod hunc inflamma- morbum ab inflammatione oriri existimem, is attendat non ' piurious modo Febris praesentiam, sed et complura alia huic sententiae argumen- ro • • • 1 i j • T . , . . tis confici- suflragari: nempe sanguinis detracti colorem, qui pleuriti- tur.