Rhabarbarum officinarum ... / proponit Victor Bengel.

  • Bengel, Victor.
Date:
[1752]
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: Rhabarbarum officinarum ... / proponit Victor Bengel. Source: Wellcome Collection.

    8/34 (page 6)
    tur. Alia item via ex eadem provincia camelis deferunt per Tatariam , quod non adeo cariofum &c. Rhabarbarum mittit China, regio ultra Calechut: montes Singui civitatis & provinciae Succhur, magno Cham fubje&x. Sed in Cho- razani regione Perfidis inprimis mira eft ejus copia. Id ea conje&ura fe adfequutum feribit ludovicus romanus navig- quod fena: Rheubarbari librae noftro more pondo unciarum duodecim, fingulo aureo veniebant. Pleraque haec mutuati fumus ex ioh. bauhini Tomo II. App. p. 1071 & 1072. Locum rhabarbari natalem in provincia Setfchuen, & in montibus nive perpetua teftis Schenfi de- feribit 1. b. du halde *j alio in loco ** feribit, optimum provenire in provincia Setfchuen. Quae ex provincia Schenfi & ex regno Tibet afferatur, praeftantia multo efle inferiorem docet. Aliis etiam in locis provenire, fed non admodum seflimari. schurzius *** cum multis aliis au&oribus fluvium Rha f. Wolgam pro loco natali habet. Sed fluvium Kiang in Sinis proventui Rhabarbari boni favere, in infula Xanxi Rhabarbarum dici Tai-hoang (id etiam affirmat P. du halde, eam in Sinis ita vocari) cura & induflria infigni plantari, non enim effe filveftrem, in Perfia etiam multum nafei. Ex infula Xanxi & ex provincia Suchin (forte Set¬ fchuen) plurimam partem rhabarbari ad nos in Europam trans¬ ferri. Quosdam etiam dicere, apud Medos, Armenos, Perfas & in Tataria coplofe nafei, exinde ad nos adportan, lemery f Chinenfem & Perficam regionem patriam illius effe putat, hermannus ff Lapathi maximi Sinenfis radi¬ cem vocat, fed boeclerus, ejus commentator pag. 1 • 8 plantam vocat, quam nos primo loco recenfuimus, & credir, bene * 2lu0fti()r(t<f)e ^efdfjmbunfl bce (Xf)tucfffcf)cn 9teicf)0 Part. L pag- 3*- ** ib. P. III. pag. {20. *** 9}euetngericf)tcte $)?atemb$ammetv 9turnbcrq 1672. p. 76. f Traite univerfelle des drognes (imples, Paris 1714. p. 717. jf Cynofura Mat. med. ed. Boeder. 1745. Argentorat. p. 11